ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

  Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο ξεκίνησε στις 5 το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974, όταν οι ναυτικοί σταθμοί επιτήρησης ΣΕΠ "Α" και ΣΕΠ "Δ" δέχτηκαν τα πρώτα πυρά. Στις 5.15' Τούρκοι αλεξιπτωτιστές έπεσαν στον τουρκικό τομέα της Λευκωσίας, ενώ η πόλη δεχόταν αεροπορικό βομβαρδισμό. Στις 6 π.μ. άρχισε η απόβαση των τουρκικών στρατευμάτων στην Κυρήνεια. Η αντίσταση από την κυπριακή εθνοφρουρά και τις δυνάμεις της ΕΛΔΥΚ υπήρξε σθεναρή, αλλά ασυντόνιστη. Ο ρόλος που έπαιζαν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις στην Κύπρο, αλλά και οι χουντικοί αξιωματικοί της εθνοφρουράς τόσα χρόνια, ένας ρόλος συνεχούς υπονόμευσης του καθεστώτος του Μακαρίου, είχε από τα πράγματα αποπροσανατολίσει και απορυθμίσει το σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων όσον αφορά την πραγματική τους αποστολή που ήταν η υπεράσπιση του νησιού από κάθε ξένο εισβολέα. Επιπλέον, το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου είχε επιφέρει ολική διάλυση όλου του αμυντικού μηχανισμού. Ετσι παρ' όλο που ο ελληνοκυπριακός λαός και οι Ενοπ...

  Ν. Ζαχαριάδης: Το ΚΚΕ ήταν και παραμένει το κόμμα μου και κανένας δεν μπορεί να το χτυπήσει και να το λερώσει χρησιμοποιώντας το όνομά μου «Το ΚΚΕ ήταν και παραμένει το κόμμα μου και κανένας δεν μπορεί να το χτυπήσει και να το λερώσει χρησιμοποιώντας το όνομά μου… Το Κουκουέδικο πέρασε πολλές αντάρες και μπόρες, όμως να το ξεριζώσει κανένας δεν μπόρεσε, γιατί αυτό θα σήμαινε να ξεριζώσει τον ίδιο το λαό. Παρόλες τις δοκιμασίες που το ‘δερναν και το δέρνουν, το ΚΚΕ είναι αθάνατο. Το γράμμα αυτό το γράφω για να βουλώσω το στόμα σε όλους αυτούς που θα βάλουν τώρα τις φωνές. Με το ΚΚΕ δεν είχα ούτε έχω ανοιχτούς λογαριασμούς. Ούτε μπορούσα ποτέ να ‘χω. Απ’ όλη μου την ψυχή εύχομαι σ’ αυτούς που φορτώθηκαν το πολύ δύσκολο έργο να ξαναστήσουν το Κουκουέδικο στα πόδια του, να πετύχουν απόλυτα και ολοκληρωτικά». Γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη, τρεις μέρες πριν από το θάνατό του, στις 28 ΙΟΥΛΗ του 1973, προς την καθοδήγηση του ΚΚΕ.

"Πες ρε τι κάνει η ΟΠΛΑ!". "Σκοτώνει προδότες σαν εσένα!":Σαν σήμερα, 27 Ιουνίου 1944,οι ναζί και οι εγκληματίες ταγματασφαλίτες οργανώνουν το "Μπλόκο του Ζωγράφου". Ξημερώματα Τρίτης 27 Ιουνίου 1944 κάλεσαν όλους τους άνδρες από 14 ετών και πάνω,να συγκεντρωθούν στην πλατεία της Γαρδένιας, μέσα σε μισή ώρα, αλλιώς μετά τη λήξη της προθεσμίας όποιον έβρισκαν θα τον εκτελούσαν επιτόπου. Οι Ζωγραφιώτες άρχισαν να συγκεντρώνονται στην πλατεία. Οι συγκεντρωμένοι γέμισαν τον χώρο και τους υποχρέωσαν να καθίσουν οκλαδόν. Επικεφαλής της επιχείρησης ήταν ο ναζί λοχαγός Λαχέτα, με τέσσερις του επιτελείου του και έναν διερμηνέα. Όργανα του για την εκτέλεση της επιχείρησης, ήταν οι προδότες και εγκληματίες ταγματασφαλίτες με αρχηγό τον Πλυτζανόπουλο. Πίσω απο τους ναζί τον Πλυτζανόπουλο και την ομάδα του, εμφανίστηκε ο χαφιές Παναγιώτης Κλήμης, αποστάτης και προδότης της αντίστασης. "Αυτός", λέει," είναι ο Αγγελος Ευαγγελάτος, ΟΠΛΑτζής" Πέφτουν πά...

  Η παρέλαση στις 24 Ιουνίου 1945 Μόσχα. Η πρώτη παρέλαση που έγινε μετά το τέλος του πολέμου, ήταν η μεγαλύτερη αλλά και μακρύτερη που έγινε ποτέ στη Σοβιετική πρωτεύουσα. Συμμετείχαν 40.000 στρατιώτες του Σοβιετικού Στρατού και 2.000 τανκς και άλλα στρατιωτικά οχήματα. Όσοι συμμετείχαν στην παρέλαση, ήταν άνδρες που πολεμούσαν μέχρι πριν και από λίγες ώρες και ήρθαν όλοι από τα μέτωπα. Την παρέλαση άνοιξαν 230 στρατιώτες που βαστούσαν σημαίες με τη σβάστικα. Ήταν ένα μικρό μέρος από σημαίες, λάβαρα και διακριτικά μεγάλων Γερμανικών στρατιωτικών μονάδων που τις είχαν παρατήσει βάζοντας το στα πόδια μετά από μάχες με τους Σοβιετικούς. Οι στρατιώτες έφτασαν κάτω από εκεί που βρισκόταν ο Στάλιν και επιδεικτικά τις πέταξαν στα πόδια του. Οι σημαίες σχημάτισαν ένα μεγάλο βουνό. Η σημειολογία με το σύμβολο του ναζισμού να βρίσκεται πεταμένο και ο Στάλιν σχεδόν να το πατάει ήταν εμφανής. Η παρέλαση έγινε – από την έναρξη μέχρι το τέλος – υπο καταρρακτώδη βροχή και είναι γεγονός ότι κανέν...

 

  Στην απεργία που κήρυξε το ΕΑΜ στις 5 Μαρτίου 1943 για την ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης πήρε μέρος και ο νεαρός Αποστόλης Παπαγγέλου, ταχυδρομικός υπάλληλος απολυμένος για συνδικαλιστική δράση το 1942. Ο Παπαγγέλου συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε από γερμανικό στρατοδικείο σε 12 χρόνια φυλάκιση. Τον έκλεισαν στις φυλακές Αβέρωφ, όπου έμεινε έως τον Σεπτέμβρη του 1943. Με την συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον παρέλαβαν οι Γερμανοί και μαζί με άλλους κρατούμενους οδηγήθηκε στο στρατόπεδο εργασίας του Βρανδεμβούργου, στη Γερμανία. Πάνω ήταν χτισμένες οι φυλακές και από κάτω οι Γερμανοί είχαν εργοστάσιο για την παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού. Στο στρατόπεδο συνδέθηκε με τους Γερμανούς κομμουνιστές που ήταν φυλακισμένοι από το 1930. Οι συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων ήταν τραγικές. Δούλευαν εξαντλητικά 12ωρα με ελάχιστο και βρώμικο φαγητό. Γύρισε στην Ελλάδα το 1945, μετά την συντριβή του Γερμανικού φασισμού από τον Κόκκινο Στρατό και την κατάληψη του Βερολίν...

γράφει ο Περικλής Καπετανόπουλος Η πείνα Τις μαύρες μέρες της τριπλής ξένης κατοχής 1941-1944, στην επιβίωση των κατοίκων της Αθήνας συνέβαλλαν τα λαϊκά συσσίτια. Οι Γερμανοί, οι Ιταλοί και η κυβέρνηση Τσολάκογλου κατάσχεσαν όλα τα διαθέσιμα αποθέματα τροφίμων. Ο Τσολάκογλου προσπαθώντας να δικαιολογηθεί, για το θανατικό του 1941-1942, γράφει στα «Απομνημονεύματα» του: «Η πολεμική κατάστασις, η αβεβαιότης περί του χρόνου, καθ’ ον θα τερματισθεί ο πόλεμος, η εξάντλησις των υπαρχόντων μκρών αποθεμάτων, η εκ μέρους των Αρχών κατοχής υφαρπαγή τινών εξ αυτών θεωρηθέντων ως λεία πολέμου…και ούτως αι πυκνοκατωκημεναι Αθήναι δεν είχον ανάλογον περιφέρειαν περισυλλογής των προϊόντων και ήτο επόμενον, όθεν να υποφέρωσιν αυταί περισσότερον από την δεινοτάτην κρίσιν…». Η μάχη της επιβίωσης Όλες οι επαγγελματικές οργανώσεις, οι σύλλογοι δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων, οι τραπεζικοί υπάλληλοι, οι συγγραφείς, οι καλλιτέχνες, οι δάσκαλοι και καθηγητές, οι γιατροί, οι δικηγόροι και γενικά όλες οι επ...