ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Του Erik Eberhard ........................................................................... Στην Ελλάδα, η αντίσταση των Γερμανών στρατιωτών στο ναζισμό ήταν ισχυρότερη στις τάξεις των «πειθαρχικών ταγμάτων 999» (Bewährungsbataillone). Τα τάγματα αυτά, τριάντα τον αριθμό, συγκροτήθηκαν στα μέσα του 1942 και επανδρώθηκαν με 28.000 στρατιώτες που είχαν κριθεί παλαιότερα «ανάξιοι να υπηρετήσουν », κυρίως για πολιτικούς λόγους. Αντίθετα, στο «αναμορφωτικό σώμα 500» δύναμης 27.000 ανδρών υπερείχαν οι καταδικασμένοι για ποινικά και στρατιωτικά αδικήματα. Η μαχητική ικανότητα αυτού του σώματος ελάχιστα υπολειπόταν από εκείνη των κανονικών μονάδων.[6] Μετά, όμως, τις αρνητικές εμπειρίες κατά την εκστρατεία της Βόρειας Αφρικής, η διοίκηση της Βέρμαχτ ενσωμάτωσε σε κάθε τάγμα 999 έναν σημαντικό αριθμό ποινικών καταδίκων για να ελέγχει τους πολιτικούς. Οι κατάδικοι του κοινού ποινικού δικαίου είχαν την ευκαιρία να αποκατασταθούν με την επίδειξη καλής διαγωγής και ανδρείας. ΟΙ πολιτικοί στα τάγ

Στους δρόμους της Αθήνας, ο λαός είπε ΟΧΙ στο φασισμό! Ηταν 3 το πρωί της 28ης Οκτώβρης του 1940 όταν ο Ιταλός πρέσβης στην Ελλάδα Εμανουέλε Γκράτσι ξυπνούσε τον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά για να του επιδώσει τελεσιγραφική διακοίνωση, με την οποία η φασιστική κυβέρνηση του Μουσολίνι, επικαλούμενη το γεγονός ότι βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Αγγλία, ζητούσε από την ελληνική κυβέρνηση - ως απόδειξη της ουδετερότητάς της - να επιτρέψει στις ιταλικές ένοπλες δυνάμεις να καταλάβουν ορισμένα στρατηγικά σημεία επί του ελληνικού εδάφους. Ο Γκράτσι δεν ήταν σε θέση να διευκρινίσει ποια ήταν αυτά τα στρατηγικά σημεία, αλλά ήταν σε θέση να προσδιορίσει με απόλυτη ακρίβεια το χρόνο λήξης του τελεσιγράφου. Αν μέσα σε τρεις ώρες δε γίνονταν δεκτές οι ιταλικές απαιτήσεις, ώρα έξι το πρωί τα ιταλικά στρατεύματα θα εισέβαλλαν στο ελληνικό έδαφος χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση1. Ο Μεταξάς δεν είχε καμία άλλη επιλογή από την άρνηση. «Alors, c' est la querre (ώστε έχουμε Πόλεμο)» ήταν η απάντη