12 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1944. Η 1η ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗΣ ΣΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ

του Ορέστη Μακρή (Γιάννη),
καπετάνιου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Αθήνας.

...Ξημερώνει. Περιμένουμε επίθεση θωρακισμένων των Άγγλων. Εκδηλώνεται πολύ χλιαρή. Ένα τανκ στην οδό Βύρωνος, ένα στην οδό Αδριανού και δυο στη λεωφόρο Αμαλίας χτυπούν στο
«γάμο του Καραγκιόζη». Δεν τολμούν να μπουν στα στενά δρομάκια της Πλάκας. Σύγχρονα βάλλουν με πυκνά πυρά οι Άγγλοι, με πολυβόλα απ’ τα οχυρά τους (ταράτσες).

Εμείς δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε άνετα τις ταράτσες, γιατί είμαστε εκτεθειμένοι στα πυρά της Ακρόπολης. Μας ρίχνουν και όλμους. Να μας πλησιάσουν όμως δεν τολμούν. Αλλά και οι δικές μας δυνάμεις είναι λίγες και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε, όσο είναι μέρα. Περιμένουμε πάλι τη νύχτα.

Για να φέρουμε σε πέρας την αποστολή μας, δηλαδή να φτάσουμε στο Σύνταγμα, μας χρειάζεται τουλάχιστον ένα τάγμα ακόμη,εφοδιασμένο με άφθονα εκρηκτικά και εμπρηστικά.

Στις 9 το πρωί με καθυστέρηση δυο ωρών, παίρνω μια διαταγή του Γύλου. Δυστυχώς, έχει διασωθεί στο αρχείο του Γιάννη
Κυριακίδη μόνο ένα κομμάτι της, που το παραθέτω:

ΕΛΑΣ
12-12-44
1η Ταξιαρχία

Ώρα 6 και 50'

Αριστερόν Συγκρότημα

ΔΙΑΤΑΓΗ

Αι Διοικήσεις Αριστερού Λευτέρης. Δεξιού Αχιλλέας Χαλικάς, τμήμα περίσφιξης υπολοχαγού... Γιάννης και 2ος λόχος αποσπάσματος καταστροφών, δις της ημέρας 6 και 30' το πρωί και 17 το απόγευμα να υποβάλλουσι αναφοράν...

Αμέσως στέλνω αναφορά και εκθέτω λακωνικά την κατάσταση και του ζητώ να ενεργήσει στην ταξιαρχία, ώστε το βράδυ να μου σταλεί ενίσχυση ενός τάγματος με «δυναμιτιστές» για να προχωρήσουμε προς Σύνταγμα.

Έχουμε αρκετούς τραυματίες. Τους προσφέρουμε τις πρώτες βοήθειες και περιμένουμε να βραδιάσει, για να τους περάσουμε απ’ τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου προς Κουκάκι.

Στις 10 το πρωί φτάνει ένας σύνδεσμος απ’ το Λευτέρη με αναφορά του προς το Β' συγκρότημα, που ζητούσε οδηγίες. Ο σύνδεσμος δε βρήκε το Γύλο κι ύστερα από πολλές περιπέτειες έφτασε σε μένα. Αμέσως γράφω πίσω απ’ την αναφορά του πρόχειρα, να μείνει εκεί που βρίσκεται και να συνεχίσει να μάχεται και καθιστώ υπεύθυνο το σύνδεσμο να επιστρέφει το ταχύτερο στο Λευτέρη. Το μεσημέρι είχε πάρει την απάντησή μου.

Αυτή τη διαταγή του την έδωσα, γιατί περίμενα θετική απάντηση απ’ την ταξιαρχία. Ήμουν σίγουρος, ότι θα μου έστελναν το βράδυ ενισχύσεις, για να συνεχίσουμε την προσπάθεια προς το Σύνταγμα. Γελάστηκα. Το μεσημέρι έλαβα διαταγή της ταξιαρχίας να επιστρέφω με τις δυνάμεις της Πλάκας πίσω μόλις νυχτώσει, γιατί αδυνατούσε να στείλει ενισχύσεις και κινδυνεύαμε με κύκλωση και εξόντωσή μας. Είχαν αρχίσει μαζικές αποβάσεις Άγγλων στο Φάληρο.

Όμοια διαταγή πήρε κι ο Λευτέρης από το Γύλο, για να επιστρέφει αμέσως στη βάση του. Έτσι ο Λευτέρης είχε δύο διαταγές. Μια τη δική μου να μείνει στη θέση τον και μια του Γύλου να επιστρέφει αμέσως.
Η απαγκίστρωση και επιστροφή των τμημάτων μας ήταν πιο δύσκολη από την προώθησή τους.

Γύρω στα μεσάνυχτα της 12-12-44 αναδιπλώθηκαν οι δυνάμεις της Πλάκας στη Γαργαρέττα με αρκετές απώλειες. Κι εγώ γύρισα στο σταθμό του Β' συγκροτήματος μας.

Οι μαχητές του Λευτέρη επέστρεφαν με πολύ δυσκολία στις 13-12-
44 πριν ξημερώσει με αρκετές απώλειες και με βαριά τραυματισμένο τον ίδιο το Λευτέρη στο στήθος, που τον μετέφεραν σε νοσοκομείο της Νέας Σμύρνης....