Η ιστορία του ΚΚΕ, το ΒΗΜΑ και τα παραμύθια
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Η ιστορία του ΚΚΕ, το ΒΗΜΑ και τα παραμύθια
Ανακρίβειες και ψέματα γύρω από πρόσωπα και καταστάσεις που άπτονται της ιστορίας του ΚΚΕ έχουν γραφτεί άπειρα. Ομως, το χθεσινό πόνημα, με τίτλο «Ο δημοσιογράφος Κώστας Καραγιώργης», του Χρήστου Πασαλάρη - εν είδει μαρτυρίας - στο Ηλεκτρονικό ΒΗΜΑ, ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Ο,τι λανσάρεται ως μαρτυρία είναι το απόλυτο ψεύδος. Κι ό,τι προβάλλεται ως εκτίμηση προκαλεί επιεικώς την ευθυμία. «Ο κ. Χρήστος Πασαλάρης, προσφέρει στο ''Βήμα'' κάποιες δικές του άγνωστες εν πολλοίς εμπειρίες γύρω από την περιπέτεια του κορυφαίου αυτού δημοσιογράφου της Αριστεράς» αναφέρει το προλογικό σημείωμα των ιθυνόντων της ηλεκτρονικής εφημερίδας. Ας δούμε λοιπόν τι τους προσφέρει:
***
Γράφει ο κ. Πασαλάρης:«Μια νύχτα του Φεβρουαρίου 1946, λίγο μετά την αναχώρηση του Καραγιώργη από τα γραφεία του "Ρ" για το σπίτι του στη Γλυφάδα, επέδραμε στα τυπογραφεία της στοάς Πάππου ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, μας έδιωξε από κοντά του (εγώ ήμουν βοηθός του τότε αρχισυντάκτη Παναγιώτη Πατρίκιου) και διέταξε τον αρχιεργάτη να χαλάσει την πρώτη σελίδα και να στοιχειοθετήσει με τεράστια γράμματα τη λέξη ΑΠΟΧΗ. Δηλαδή αποχή από τις εκλογές της 31ης Μαρτίου». Πρόκειται για ασύστολο ψεύδος. Τον Φεβρουάριο του 1946 δεν υπάρχει κανένα πρωτοσέλιδο του «Ρ», ούτε με μικρά, ούτε με μεγάλα, ούτε με τεράστια γράμματα που να φέρει τη λέξη αποχή.
Στην πρώτη σελίδα του «Ρ» η ΑΠΟΧΗ αρχίζει να μπαίνει από 22 Μαρτίου του 1946 και ως πολιτική επιλογή των ΕΑΜικών δυνάμεων του ΚΚΕ και δυνάμεων του Κέντρου προβάλλεται από το φύλλο της 26/3/1946. Πρωτοσέλιδο όπως το περιγράφει ο κ. Πασαλάρης στο «Ρ», υπάρχει μόνο στα φύλλα 30 και 31 Μαρτίου 1946, δηλαδή την παραμονή και ανήμερα των εκλογών. Ομως αυτά τα φύλλα δεν μπορούσαν να είχαν γίνει με παρέμβαση του Ν. Ζαχαριάδη γιατί ο ηγέτης του ΚΚΕ βρισκόταν εκτός Ελλάδας τουλάχιστον από τις 21/3/1946. Στο φύλλο της 21/3/1946, στην πρώτη σελίδα, διαβάζουμε: «Το Συνέδριο του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας - Οι σύντροφοι Ζαχαριάδης και Πορφυρογένης αναχώρησαν για την Πράγα».
***
Ομως τα παραμύθια του κ. Πασαλάρη δεν σταματούν εδώ. Γράφει παρακάτω: «Εκείνο που δεν ξέρει η αγαπητή Μαρία (σ.σ. αναφέρεται στην γυναίκα του Κ. Καραγιώργη) είναι η ρομπατσίνα που έφαγε ο άνδρας της, δηλαδή βαριά κομματική επίπληξη, όταν ο Ζαχαριάδης την "συνέλαβε" από το παράθυρο του Κόμματος (Σταδίου και Εδουάρδου Λω) να δίνει θερμό αποχαιρετιστήριο φιλί στον άνδρα της, μέρα μεσημέρι στην οδό Σταδίου. Τον είδα από απέναντι. Ο ανώμαλος κομματικός πουριτανισμός του Ακροναυπλιώτη στην αποθέωσή του!... Τις ίδιες εκείνες μέρες ο μοιραίος αυτός ηγέτης του ΚΚΕ έγραφε ολοσέλιδο άρθρο στον ''Ρ'' με τον τίτλο ''Υπέρ βωμών και εστιών'' κηρύσσοντας τον ένοπλο αγώνα και αμέσως την επομένη αναχωρούσε για την Πράγα (για να πάρει "γραμμή") και εν συνεχεία για το βουνό όπου και ηγήθηκε του ''Δημοκρατικού Στρατού'' με το γνωστό αιματοκύλισμα».
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Δεν υπάρχει ούτε λέξη που να εμπεριέχει κόκκο αλήθειας. Το άρθρο του Ζαχαριάδη «Υπέρ Βωμών και Εστιών» (το οποίο, σημειωτεόν, δεν ήταν ολοσέλιδο) δημοσιεύτηκε στο «Ρ» στις 8/10/1947. Ο Ζαχαριάδης, όπως προαναφέραμε, πήγε στην Πράγα το Μάρτη του 1946, δηλαδή 19 ολόκληρους μήνες πριν. Αρα το άρθρο δεν μπορούσε να είχε προηγηθεί της Πράγας. Επίσης, όταν το άρθρο δημοσιεύτηκε, ο Ζαχαριάδης δεν βρισκόταν στην Ελλάδα. Είχε περάσει τα ελληνικά σύνορα στις αρχές Απριλίου του 1947. Επομένως το περιβόητο αυτό αποχαιρετιστήριο φιλί της Μαρίας Καραγιώργη προς τον άνδρα της, παραμένει απροσδιόριστο ως προς το χρόνο που δόθηκε (αν δόθηκε) και φυσικά δεν είχε μάρτυρα τον Ζαχαριάδη. Ούτε και τον Πασαλάρη... Οσο για τον «ανώμαλο κομματικό πουριτανισμό του Ακροναυπλιώτη», αυτός σίγουρα δεν αφορά τον Ν. Ζαχαριάδη αφού ο ηγέτης του ΚΚΕ δεν έκανε ποτέ στην Ακροναυπλία. Ασφαλώς δεν αφορά ούτε τους Ακροναυπλιώτες για τους οποίους ο κ. Πασαλάρης μάλλον δε γνωρίζει τίποτα. Οπότε, χωρίς τον προσδιορισμό «του Ακροναυπλιώτη», όλα τ' άλλα του μένουν προίκα.
***
Εν πάση περιπτώσει ο κ. Πασαλάρης είναι σε μια ηλικία που τα παραμύθια του πάνε «γάντι». Για τους κυρίους του ΒΗΜΑΤΟΣ που τα φιλοξενούν να ευχηθούμε και εις ανώτερα. Κι αν μαζέψουν πολλά ας τα βγάλουν σε συλλεκτικό τόμο.
Γιώργος ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Η ιστορία του ΚΚΕ, το ΒΗΜΑ και τα παραμύθια
Ανακρίβειες και ψέματα γύρω από πρόσωπα και καταστάσεις που άπτονται της ιστορίας του ΚΚΕ έχουν γραφτεί άπειρα. Ομως, το χθεσινό πόνημα, με τίτλο «Ο δημοσιογράφος Κώστας Καραγιώργης», του Χρήστου Πασαλάρη - εν είδει μαρτυρίας - στο Ηλεκτρονικό ΒΗΜΑ, ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Ο,τι λανσάρεται ως μαρτυρία είναι το απόλυτο ψεύδος. Κι ό,τι προβάλλεται ως εκτίμηση προκαλεί επιεικώς την ευθυμία. «Ο κ. Χρήστος Πασαλάρης, προσφέρει στο ''Βήμα'' κάποιες δικές του άγνωστες εν πολλοίς εμπειρίες γύρω από την περιπέτεια του κορυφαίου αυτού δημοσιογράφου της Αριστεράς» αναφέρει το προλογικό σημείωμα των ιθυνόντων της ηλεκτρονικής εφημερίδας. Ας δούμε λοιπόν τι τους προσφέρει:
***
Γράφει ο κ. Πασαλάρης:«Μια νύχτα του Φεβρουαρίου 1946, λίγο μετά την αναχώρηση του Καραγιώργη από τα γραφεία του "Ρ" για το σπίτι του στη Γλυφάδα, επέδραμε στα τυπογραφεία της στοάς Πάππου ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, μας έδιωξε από κοντά του (εγώ ήμουν βοηθός του τότε αρχισυντάκτη Παναγιώτη Πατρίκιου) και διέταξε τον αρχιεργάτη να χαλάσει την πρώτη σελίδα και να στοιχειοθετήσει με τεράστια γράμματα τη λέξη ΑΠΟΧΗ. Δηλαδή αποχή από τις εκλογές της 31ης Μαρτίου». Πρόκειται για ασύστολο ψεύδος. Τον Φεβρουάριο του 1946 δεν υπάρχει κανένα πρωτοσέλιδο του «Ρ», ούτε με μικρά, ούτε με μεγάλα, ούτε με τεράστια γράμματα που να φέρει τη λέξη αποχή.
Στην πρώτη σελίδα του «Ρ» η ΑΠΟΧΗ αρχίζει να μπαίνει από 22 Μαρτίου του 1946 και ως πολιτική επιλογή των ΕΑΜικών δυνάμεων του ΚΚΕ και δυνάμεων του Κέντρου προβάλλεται από το φύλλο της 26/3/1946. Πρωτοσέλιδο όπως το περιγράφει ο κ. Πασαλάρης στο «Ρ», υπάρχει μόνο στα φύλλα 30 και 31 Μαρτίου 1946, δηλαδή την παραμονή και ανήμερα των εκλογών. Ομως αυτά τα φύλλα δεν μπορούσαν να είχαν γίνει με παρέμβαση του Ν. Ζαχαριάδη γιατί ο ηγέτης του ΚΚΕ βρισκόταν εκτός Ελλάδας τουλάχιστον από τις 21/3/1946. Στο φύλλο της 21/3/1946, στην πρώτη σελίδα, διαβάζουμε: «Το Συνέδριο του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας - Οι σύντροφοι Ζαχαριάδης και Πορφυρογένης αναχώρησαν για την Πράγα».
***
Ομως τα παραμύθια του κ. Πασαλάρη δεν σταματούν εδώ. Γράφει παρακάτω: «Εκείνο που δεν ξέρει η αγαπητή Μαρία (σ.σ. αναφέρεται στην γυναίκα του Κ. Καραγιώργη) είναι η ρομπατσίνα που έφαγε ο άνδρας της, δηλαδή βαριά κομματική επίπληξη, όταν ο Ζαχαριάδης την "συνέλαβε" από το παράθυρο του Κόμματος (Σταδίου και Εδουάρδου Λω) να δίνει θερμό αποχαιρετιστήριο φιλί στον άνδρα της, μέρα μεσημέρι στην οδό Σταδίου. Τον είδα από απέναντι. Ο ανώμαλος κομματικός πουριτανισμός του Ακροναυπλιώτη στην αποθέωσή του!... Τις ίδιες εκείνες μέρες ο μοιραίος αυτός ηγέτης του ΚΚΕ έγραφε ολοσέλιδο άρθρο στον ''Ρ'' με τον τίτλο ''Υπέρ βωμών και εστιών'' κηρύσσοντας τον ένοπλο αγώνα και αμέσως την επομένη αναχωρούσε για την Πράγα (για να πάρει "γραμμή") και εν συνεχεία για το βουνό όπου και ηγήθηκε του ''Δημοκρατικού Στρατού'' με το γνωστό αιματοκύλισμα».
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Δεν υπάρχει ούτε λέξη που να εμπεριέχει κόκκο αλήθειας. Το άρθρο του Ζαχαριάδη «Υπέρ Βωμών και Εστιών» (το οποίο, σημειωτεόν, δεν ήταν ολοσέλιδο) δημοσιεύτηκε στο «Ρ» στις 8/10/1947. Ο Ζαχαριάδης, όπως προαναφέραμε, πήγε στην Πράγα το Μάρτη του 1946, δηλαδή 19 ολόκληρους μήνες πριν. Αρα το άρθρο δεν μπορούσε να είχε προηγηθεί της Πράγας. Επίσης, όταν το άρθρο δημοσιεύτηκε, ο Ζαχαριάδης δεν βρισκόταν στην Ελλάδα. Είχε περάσει τα ελληνικά σύνορα στις αρχές Απριλίου του 1947. Επομένως το περιβόητο αυτό αποχαιρετιστήριο φιλί της Μαρίας Καραγιώργη προς τον άνδρα της, παραμένει απροσδιόριστο ως προς το χρόνο που δόθηκε (αν δόθηκε) και φυσικά δεν είχε μάρτυρα τον Ζαχαριάδη. Ούτε και τον Πασαλάρη... Οσο για τον «ανώμαλο κομματικό πουριτανισμό του Ακροναυπλιώτη», αυτός σίγουρα δεν αφορά τον Ν. Ζαχαριάδη αφού ο ηγέτης του ΚΚΕ δεν έκανε ποτέ στην Ακροναυπλία. Ασφαλώς δεν αφορά ούτε τους Ακροναυπλιώτες για τους οποίους ο κ. Πασαλάρης μάλλον δε γνωρίζει τίποτα. Οπότε, χωρίς τον προσδιορισμό «του Ακροναυπλιώτη», όλα τ' άλλα του μένουν προίκα.
***
Εν πάση περιπτώσει ο κ. Πασαλάρης είναι σε μια ηλικία που τα παραμύθια του πάνε «γάντι». Για τους κυρίους του ΒΗΜΑΤΟΣ που τα φιλοξενούν να ευχηθούμε και εις ανώτερα. Κι αν μαζέψουν πολλά ας τα βγάλουν σε συλλεκτικό τόμο.
Γιώργος ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου