Πρωτομαγια 1944

Πέσε στα γόνατα , προσκύνα το πανάγιο χώμα

με τη ψυχή κατάκορφα στον ουρανό υψωμένη

όποιος και νά'σαι,όθε και νά'σαι,κι ό,τι άνθρωπος νά'σαι.

Πιότερο ,αν εισαι του λαού ξωμάχος, χειρομάχος ,

φτωχόπαιδο , που αθέλητα σε βάλαν να καρφώσεις,

τον αδερφό σου αντίκρα σου, -με μάνα εσύ κι εκείνος - .

Ετούτη η μάντρα αντίκρυ σου , το σύνορο του κόσμου .

Σ'αυτην επάνω βρόντηξαν ο Διγενής κι ο Χάρος .

Ήτανε πρώτη του Μαγιού , φως όλα μέσα κι έξω

(έξω τα χρυσολούλουδα και μέσα η καλωσύνη)

που αράδιασε πα στο σοβά πισθάγκωνα δεμένους

και θέρισε με μπαταριές , οχτρός ελληνομάχος,

οχι εναν , δυο , ή τρεις ....διακόσια παλληκάρια .

Δεν ήρθαν μελλοθάνατοι με κλάμα και λαχτάρα ,

μον ήρθανε μελλόγαμπροι με χορό και τραγούδι .

Και πρώτος άρχος του χορού , δυο μπόγια πάνω απ'όλους ,

κι απο το Χάρο τρεις φορές πιο πάνου ο Ναπολέος . ( ...)

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ