Πρωτομαγιά 1936 (Θεσσαλονίκη) - 2ο Μέρος

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

18 Οκτωβρίου 1944: Η απελευθέρωση της Λαμίας από τη ναζιστική κατοχή

Εικόνα
Του φιλολόγου Χρόνη Βάρσου Το καλοκαίρι του 1944 επρόκειτο να είναι το τελευταίο της πιο σκληρής κατοχής που επεβλήθη στην πατρίδα μας και τον ελληνικό λαό από τον Απρίλιο του 1941. Καθώς οι δυνάμεις του άξονα υποχωρούσαν σε όλα τα μέτωπα, τα κατοχικά στρατεύματα στην Ελλάδα, τέλη Αυγούστου 1944, ανέρχονταν σε 302.000 (210.000 Γερμανοί, 55.000 Βούλγαροι 6.000 Σενεγαλέζοι, Μαροκινοί, Τάταροι, Ουκρανοί και 31.000 Ιταλοί που παρέμειναν στο πλευρό του άξονα μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας το Σεπτέμβριο του 1943). Μαζί με τις 27.000 ντόπιους συνεργάτες τους (με πυρήνα τα τάγματα Ασφαλείας της κυβέρνησης Ιω. Ράλλη) είχαν εξαπολύσει όλο το τελευταίο διάστημα αιματηρά αντίποινα με συλλήψεις, μπλόκα, εκτελέσεις, εμπρησμούς, λεηλασίες και ομαδικά εγκλήματα, για να κάμψουν την αντίσταση του ελληνικού λαού στις πόλεις και τα βουνά. Παράλληλα όμως και η δράση της ελληνικής εθνικής αντίστασης αυξανόταν με πολυάριθμα σαμποτάζ σε γέφυρες, αποθήκες και αμαξοστοιχίες, ενέδρες, μάχες σε ορει...
Διαβάστε περισσότερα

Στάλιγκραντ: Το σπίτι του Παβλόφ

Εικόνα
24 Σεπτεμβρίου 1942, Αρχηγείο 13ης Μ 24 Σεπτεμβρίου 1942, Αρχηγείο 13ης Μεραρχίας Φρουρών, Στάλινγκραντ Η ξύλινη πόρτα που από μέσα είχε επενδυθεί πρόχειρα με τομάρια ζώων για να κρατάει το κρύο άνοιξε ξαφνικά. Ένας ψυχρός αέρας εισέβαλε με ορμή και κάποια από τα αυτοσχέδια φανάρια, μέσα στο ημιυπόγειο αμπρί, έσβησαν. Ακούστηκαν βλαστήμιες και κάποιος ούρλιαξε με βαριά φωνή στα ρωσικά: «Κλείστε τη γαμημένη πόρτα». Η πόρτα έκλεισε. Τα φανάρια άναψαν ξανά και οι άνδρες που βρίσκονταν γύρω από ένα τραπέζι εκστρατείας κοίταξαν με αγωνία τον νεαρό λοχία που μόλις είχε μπει. Ήταν ταλαιπωρημένος, βρόμικος και μύριζε άσχημα, σημάδι ότι είχε συρθεί μέσα στους υπονόμους της πόλης για να φτάσει στον προορισμό του. Ένας υπολοχαγός σηκώθηκε από την καρέκλα του, πήγε στο σαμοβάρι που έκαιγε και έβαλε σε μια βρόμικη τσάσκα λίγο πηχτό ζουμί που μόνο τσάι δεν θα μπορούσες να το πεις. «Έλα πιες, σύντροφε, και πες μας πώς έχουν τα πράγματα», είπε στο...
Διαβάστε περισσότερα